Üzüme anlat bu gece.
Sarhoş yalnızlığını...
Utanma ağla!
Rengi değişsin içindeki ırmağın.
Yaraların,
kan kaybeden sokakların ünitesi olmasın.
Utanma bağır!
Akıt içindeki zifiri
Parmak uçlarındaki yorgun tütünlere,
deniz tuzu bas.
Takas et tüm kokuları.
Boynuna muska gibi taktığın korkularını
savur.
Sonu nasıl olsa yalnızlık değil mi
tüm masalların?
Kayıt Tarihi : 26.5.2018 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!