Yalnızlığım Şiiri - Kürşat Hardal

Kuytu, ücra bir köşe,
Hiç selam sabah yok; dosta eşe.
Eli geç, bir dal arasan;
Onu da vermemiş bu aciz kula yaradan.
Etraf sis, duman
Gönül görmedikten sonra,
Göze ne ki havadan?
Çıksan dışarı cehennemden soğuk,
Beş, bilemedin üç adam.
İlerle sağı, solu gösteren çizgilerde.
Boş boş bak gökyüzüne,
Onun hali vakti yerinde.
Kaç kuruştu bir dostun alımı?
Kaç sevişme yeter sana?
İşte budur bende ki duygunun endamı,
Korkarım ki bu benim yalnızlığım..