Yağmur yağıyordu ve ben yalnızdım bu sefer
Hiç kimse ıslanmıyordu bakışlarımda
Bulutun yere kavuşma özlemini hisetmiyordum artık
Yağmur ve rüzgar, yüzümün uyuşmaya yüz tutmuş yanına dokunuyordu
Ne kadarda çok olmuş yıkamayalı yüzümü
Hüznüne düştüğüm gecelerden yüreğime yıldızların inmesi
Ne kadar çok zaman geçmiş
Bazen dün gibi, çoğunlukla asırlar öncesinden kalmış gibi yalnızlığım
Kayıt Tarihi : 12.11.2015 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yağmurdu aslında, ıslaklığımızı gideren
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!