Yalnızlığım... Şiiri - Hatem Mahmutoğlu

Yağmurlu bir hava bulutlar ağlıyor sanki
Gece tüm sessizliği ile pusuda
Hadi sımsıkı sarıl bana biliyorum bir sen bir tek sen
Varsın hayatımda....
Ellerimi tut mesela her zamanki gibi
Alnımda öp kutlarcasına
tüm hücrelerime doluver bu gece
DÜNDEN...
Daha çok sarıl bana çünki bu gece daha çok...
Sen doluyum daha çok sen dol içime...
ince uzun bardağım sağ elimde
tüten dumanım sol elimde
sen ise başımın üzerinde ol bu gece
hatta tepeden tırnağa dol bu gece
Adının geçtigi meğer ne çok şarkı varmış
her keslerde senimi sever çaresizce
Yokse senmi kendini sevdirisin sessizliğe
sanırdımki bir bana ait sin
HATAYMIŞ...!
Hata demişken aklıma geldi meğer ne çok yanılgım varmış
HAYAT,ta insan seninleyken anlıyor bazı şeyleri
sahi sen öğretmenimsin bi bakıma
Ne zaman seninle baş başa kalsam
VEFA nın anlamını bir başka çözüyorum
Sadakatin değeri biraz daha anlam kazanıyor
şair ruhum doğuyor senin yanındayken
Bilirsin en güzel şiirlerimi sana kurban ediyorum
zamanın duruşunu senle keşfediyorum...
Bir insanın nasıl yaşarken ölümü tattığını
Boğazının ilmek ilmek sıkıldığını
Gögüs kafesinin ciğerlerini yırtacak gibi daraldığını
Yani daha bir çok ızdırabı seninleyken öğreniyorum
Yani sen benimle oldukça ben daha bir çok şey öğreniyorum
Seni seviyorum demiyorum ama sensizde olamıyorum
En hüzünlü anımda yanımda senden başkasını bulamıyorum
Artık kaçmaya çalışmıyorum...
Biliyorum ki ben nereye gitsem sen ordasın
Ben seni sevmesem bile hadi sen sev beni
sar beni sımsıkı sar üşüyorum...
Yüreğimi ısıt...
YANLIZLIĞIMMM....!
Sarıl bana sen doluyum bu gece tepeden tırnağa
SEN...!