Yalnızlığım Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Kader dediler,
Yaşadığım, yalnızlığımın adına.
Adı batsın.
Düşünmekten ve anılarla oyalanmaktan başka,
Neyi kazandırdı yalnızlığım bana;

Kader dediler,
Güldüler akşamın ufkuna, dert yanan halime.
Gülerken ağladım.
Çoğu yerde horlandım. /Bir gün bu senindir dediler,
Yalnızlığı tutuşturuverdiler elime;

Kader dediler,
Kara, kara elimde sigaramla, düşünürken.
Boş ver dediler,
Bir elimde sigaram diğerinde mendil gözyaşımı silerken
Ve yalnızlığıma üzülürken;

Kader, dediler.
Gözü yaşlı anlattım da, halimi.
Bir sana mahsus değildir yalnızlık dediler,
Bir sigara verdiler, omzuma dokunup okşadılar beni,
Yalnızlığıma, üzülürken;

Ah yalnızlık ah!
Hayatımın hazanında
Anlayamadım beni kim düşünür ve kimler sever.
Aranan özlenen biri varsa onlar da dostlarmış meğer.
Şimdi döne, döne onları arıyorum,
Yalnızlığıma, üzülürken;

19 Ekim 2012
Antalya.