Yaşanan onca yıldan elımde kalan bumu
Kımsesız yer sofrası ve kırık çanakta su
Günbegün yaklaştıkça zindan eder uykumu
Varlıkta hiçe dair ebediyet duygusu
Pişmanlık hemşiresi başımda sen nöbette
Dakıkımı olçerken hislenir yalnızlığım
Öz benlık vadısınde yankılanan bir seste
İçimden içeriye seslenir yalnızlığım
Tek nefes anı imiş ben yerıne koydugum
Sonum bir boşlukmuş yaşayarak oyduğum
Şimdi hep bana gelir ihtimali duydugum
Mechul ayak sesınden beslenir yanlızlıgım
Kayıt Tarihi : 10.8.2012 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!