Yalnızlığım Şiiri - Sümer Ayyıldız

seni yalnızlığımda buldum

kendimi ararken sokalarda

sana ratladım sana vuruldum

evet kaybetmişken kenimi

bu seferde sende kaybolmuştum

üşümüştüm sokalarda

ıslannmıştım yağmurlarda

beyaza dönmüştüm kar yağdığında

kaçamamıştım doluya yakalandığımda

yanmıştım güzeşin sıcaklıklığında

gölge olacak bir dalım bile yokken

ıssız ve yapa yalnız gecelerde

yere düşmüş bir cüzdan gibi beni buldun

açtığında bom boştu içi

kıymetli hiç bir şey yoktu senin için

olsada verecektin bilirim sahibine

cüzdanın ufacık gözünde

saklanmış bir yürek buldun

ona dokunmaya kıyamadın

belkide korktun

ama öyle bir yürekti ki

çok şey doluydu hazinesinde

avuçladıkça aktı gönlüne

vermek istemedin başka birine

aşık oldun bilirim sahibine

muhtaçtın sevgisine

öyle sevdin ki

koyamadın cebine

alıp sakladın sol göğsüne

beni ordan hiç çıkarma

bulmasın beni kimse

kaybolsamda razıyım

gönlünün ufacık yerine