olmadı be yüreğim,
sende şahitsin,
bu sefer gerçekten çok istemiştik,
olsun diye ikimizde.
ama nafile...
zaten bu saatten sonra,
seni beni kabullenecek boş yüreği bulmak,
çok zor...
bulsakta bizi kabulleneçek kadar geniş değildir,
sende bende alışık değiliz sıkış tepiş olmaya
şunu anladımki,
olmayaçak senin sığınacağın bir limanın,
benimse...
sarılacağım benim diyebileceğim,
bir kadınım.
ne vardı sanki...
daha ne kadar yaşarız'ki,
varmı'ki yarına çıkacağına dair tapun,
mecbur çekeceğiz yanlızlığımızı.
sende biliyorsun son denememizdi,
son şansımızdı,son şanslarıydı,
ama olmadı...
biliyormusun...
ne geldiyse başımıza,
hep senin yüzünden,
oysa mutluydum ben seninle
sırf beni suçlamayasın diye,
giriştim boyumdan büyük işlere.
boş ver be...
takma kafana sittir et,
ne kaybettik'ki...
zaten yaşıyorduk yanlızlığı ikimizde.
ne o...
baksana bana dönsene yüzünü,
sen ağlıyormusun kahretme benide,
unut gitsin.
olmadı girişmedik farz et,
girişmedik böyle bir işe
geleceğe bak...
varmısın...
bundan sonra,
sözmü...
hoyratca yaşamaya,
kıyısına yanaştığımız limanlarda,
doyasıya yaşamaya inadına geçmişin,
o zaman kaldır üzerindeki ölü toprağı,
düşün bizi bekleyen yarınları,
hadi kaldır kadehini,
yaşasın yalnızlık...
yaşasın özgürlük...
demekten başka çaremiz varmı'ki,
geç oldu yatalım artık istersen,
yarın ola hayrola,
gün doğmadan neler doğar,
hadi kapat gözlerini,
korkma ben varım yanında,
yalnız değilsin,
bari sen rahat uyu,
iyi geceler sana,
ONUK yüreğim...
Hüseyin Sırrı TALAY
07.03.2011
03.50
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 08:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!