Saat sabahın 04.03 ü
Akrep ile yelkovan yoruldu artık beni izlemekten
Her bir söz yazılırken beyaz masamdaki ak sayfalara yaşar içimde yalnızlığım, büyümek istemeyen bir çocuk sessizliğinde…
Bir Pazar sabahı 04.13 te fısıldadı bana masamdaki dedemden kalma saat.
Dök içindekileri yaz bir yerlere…
Soğuk bir yaz gecesiydi ama hava olabildiğince aydınlık Gözlerim parçalı bulutlu
içimden bir ses “Ne Olursa Olsun gördüğün Kadın olabildiğince beyaz, Ne topraktan ağır nede mermerden sert dedi. sonra ekledi Bırak saraylarda mermer olmayı, toprak ol bağrında güller yetişsin
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta