Saat sabahın 04.03 ü
Akrep ile yelkovan yoruldu artık beni izlemekten
Her bir söz yazılırken beyaz masamdaki ak sayfalara yaşar içimde yalnızlığım, büyümek istemeyen bir çocuk sessizliğinde…
Bir Pazar sabahı 04.13 te fısıldadı bana masamdaki dedemden kalma saat.
Dök içindekileri yaz bir yerlere…
Soğuk bir yaz gecesiydi ama hava olabildiğince aydınlık Gözlerim parçalı bulutlu
içimden bir ses “Ne Olursa Olsun gördüğün Kadın olabildiğince beyaz, Ne topraktan ağır nede mermerden sert dedi. sonra ekledi Bırak saraylarda mermer olmayı, toprak ol bağrında güller yetişsin
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta