Yalnızlığım... Şiiri - Mehmet Abdırgan

Bir garip tecelli yalnızlığım;
Kurşun gibi hoyrat,
Vazgeçmek kadar asi.

Efkâr dağıtır odama
Resimlerden bütün geçmişim.
Kış ayazında çıplak
Enginlerden nişanesiz geçmişim.

Upuzun iki yol, nevalesi terkimin,
Zahiri meçhul, batını aşikâr.
Biri sahnelenen eseriyle kerhimin
Diğerinde yalnızlık,
Vuslatın iksirinde doyumsuz bir hasretin.

Yaşamak ar,
Uzağında yıkılmaz gerçeğin,
Yüzümde aksi anlatır
Vazomda solmuş çiçeğin.