Yalnızlığım Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

İçimde itmeler: onunla boğuşuyor, özüm;
Duygular: isteğe zıt, kendime geçmiyor sözüm…
Vefasız! Kâğıt, kalem, satırlar çekmiyor nazım;
Bilmem ki: bunca kalabalıkta, neden yalnızım? ...

Yalnızlığın aynasında, halimi seyrederken;
İki ayrı varlığı görüyorum: ruh ve beden…
Beden: hayatını, şen şakrak yaşamak isterken;
Ruhumu: hep mahzun görüyorum, acaba neden? ...

Sebebini şimdi anladım: Beden, kof ve çürük;
Zavallı ruhumun sırtında, dönem, tonlarca yük! ...
Beden: uslu durmayınca, ruhun kederi büyük;
Bundandır! Yalnızlığım; onun için, kalbim çökük! ...