Yanında mutluyum sanıp aldandım
Oysa hep küçüldüm hep azaldım
Ben tükenmeden ver geri yalnızlığımı
Yalnızlığım beni çoğaltıyormuş anladım
Ufukta ikimzi görüyordum ne acı
Demek ufuklar beni terketmiş çoktan
Uzaklara baktığımda hayal kurdurmayan sancı
Tükendiğimin resmidir umutsuzluktan
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!