Yalnızlığım Şiiri - Betül Başar

Yalnızlık çaldı dün akşam kapımı...

Ürkek, tedirgin ve biraz da çaresizce
açıverdim kapıyı sonuna kadar...
Meğer ne kadar da arsızmış,
Bir an dahi düşünmeden giriverdi yüreğime;
Apansız ve kin güdercesine...

“Dur” dedim, “bekle biraz”.
Umutlarım var daha,
görecek günlerim,
yaşayacak aşklarım var...
Yarınlar için biriktirdiğim tebessümlerim,
Gelecekten beklentilerim,
alacağım hediyelerim
Ve hiç bıkmadan seveceğim yavrum var.

Duymadı beni, dinlemedi.
Girdikçe girdi kanıma ve benliğime...

“ Dur “ dedim, “yapma”...
Sevdiklerim var benim,
aradığımda yanımda olan,
canımı uğruna vereceğim sevdiklerim...
Kimsenin bilmediği sırlarım,
Satırlar arasına gizlenmiş aşklarım,
Her dizede ağladığım göz yaşlarım var...

Daha da kararlıydı bu sefer,
yüreğimin üstüne bastırdı kendini,
nefesim tıkandı, ruhum acıdı ağırlığından
Ama durmadı, durdurulmadı...