Yalnızlığım;
Körkuyumsun.
Bıraktığımda içine kapkara çakıl taşlarını
Sessizliğin uğulduyor kulaklarıma
Ellerine alınca iplerimi kahramanların
Dönüşüyorum biçimsiz Ortaçağ kuklalarına.
Yalnızlığım;
Kopkoyumsun.
Vurduğunda fırçaların sert darbelerini
Karamsar resimler beliriyor tuvallerime
Gölgesindeyken bi başınalıkların, öylesineliklerin
O an andırıyorum(yıkılmışlıkları)
Asırlık yeryüzü harabelerini.
Yalnızlığım;
Dupdurumsun.
Solduğunda, rengarenk yansıtıyor bakışlarını
Sarıldığımda sığmıyor yüreğim kafesine
Öpsem, ağlayacakmış gibisin
Bıraksam seni başıboş
Biliyorum vuracaksın binbir yerimden beni.
24/04/08 toklucak
Erhan AzbentKayıt Tarihi : 26.7.2008 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biliyorum vuracaksın binbir yerimden beni'
acı ama gercek duygular dostum......yüregine sağlık......
yılmaz
EDEBİNDEN GÜZELİM EDEBİNDEN.....
BENİM GELDİĞİM YERİ BİR GÖRSEYDİN, YAKARDIN KENDİNİ......................
SEVGİLER SUNUYORUM GÜZEL YÜREĞİNE.
GENÇ VE ASALET SOLUKLAYAN DOST
TÜM YORUMLAR (7)