-Yalnızlığım- Şiiri - Sümeyra Tatlıcan

Karardı bahtım sanki gül yüzüm soldu
Umutlar teker teker kayboldu
benim hayatım mı yaşadığım
Soluyorum da havayı nefes alıyor muyum
Boğulan benmiyim yaşam girdabında
Bıraksam kendimi öyle hareketsiz rüzgara
Kuru yaprak olsam savrulsam ordan oraya
Bülbül olup konacak dal bulamasam
Yelken olup hep rüzgarımı arasam
Yalnız hep yalnız olsam ama yalnızlığımı bilsem
Ne inansam ne de güvensem bir daha bir dosta
Yeter ki bilsem bilsem ki yalnızım
Bilsem ki dostum yok! ! ! sığınağım yok! !
En inandığım anda sarsılmasam en derinden
Yalnızlık acı zehirden acı yabancım değil
Ben koşar adımlarla kaçsamda ondan
Bırakmamış beni bir adım arkamda gölge misali
Yada bilmiyorum benmiyim hep yerinde sayan
Daha acısı var zehirli hancer gibi canımı acıtan
Yalnızlığının farkında olmamakmış meğer
Yüreğimi için için kanatan.....