Yalnızlığım Şiiri - Seyit Er

Yağmurlar yağıyordu geceye
Son rahlesinide yitirmişti bulutlar sabrın
Bir başına yürüyordu umudum sokaklarda
Gölge gibi sürükleniyordu bedenim peşi sıra
Akrebi olmayan bir yelkovanla ilerliyordu zaman
Her saat başında yine zelil oluyordu dakikalar
Yaşamadığımı fark ediyordum her adımda
Hissediyordum daha da uzaklaşıyordum kendimden
Bilmem ki nasıl başardım
On beş milyonluk şehirde yanlızlığı