Yalnızlığım Şiiri - Fikret Feridun Argüz

Ay çarpınca yüzüne,
Yıkılmış evlerin
Kahverengi ıslaklıklarında gibi…
Ve de,
Adamlar sarhoşluğunda garip bir sarhoşlukta gibi,
Ve elbette
Aç çocuklarımın kirli
Ellerinde olma inatçılığında olursun..

Rüzgarlarında ararken Anadolu’nun
Yanan alevlerinde,
Akdeniz gibi
Deli,
Derin,
Azgın sularımda
Yakamoz yakamoz gözlerim gibi olursun.

Ve hepsinden daha önemlisi
Yalnızlığımın en mehteran sonlarında
Olursun.

Denizli-2007