Yalnızlığım Şiiri - Ali Binboğa

Alıştığım artık,şu dört duvar.
Kokusuna alıştığım,
rengine alıştığım,
hatta sevmeye başladığım,
şu dört duvar;
benim odam..
Köşelerinde sıkışıp kalmışım.
Görmez pencerem dışarıyı.
Avazım çıktığınca feryat etsem,
ağlayıp sızlasam ne fayda,
kısık sesimi kim duyar...
Hayalmiyim düşmüyüm,
yoksa,
fırlatılmış karanlığa,
garip bir taşmıyım..
Sövüp saysammı,kaderime ki bilmem..
Kör şeytanın kör gözüne lanet.
Gençliğime sebep,
ah bu kötürüm yalnızlığım..