Yalnızlığım Şiiri - Mustafa Ünveren

Sarmaşıklarımı çizip karaladığım gecelerde
Başucumdaki sobada ısıtıyorum umutlarımı
Hayallerde yıkılan uzun boylu köprüler gibiyim.

Sokaklarda, yitik yağmurlarda kaybettim seni
Yırtık yağmurlar çiziyorum fotoğraflarına
Yavaş yavaş kuruyorsun avuçlarımda.

Ellerimde ıslanıyor umutsuz fotoğrafların
Ve bir otobüs gibi gidiyorsun arkan dönük
Bense seni kokluyorum egsoz dumanlarında

Göz yaşlarıma ağlıyorum sensiz gecelerde
Ve sen geliyorsun aklıma hiç bitmeyen umutlarda
Bir ben kalıyorum geride, bir de yalnızlığım.