Yalnızlığım Şiiri - Ömer Faruk Çakır

kuşlar da gitti senden sonra
güneşi küstürürken gece,
yüreğim demli bir çay kıvamında
kaç bahar geldi geçti de
bir o yitmedi, bırakıp ta gitmedi
yalnızlığımdı bu, severdi beni

bir bakışındı, içim titrerdi
gülümseyişindi, yüreğim erirdi
bir dokunuşundu, cihana bedeldi
en sevdiğimdi, beni benden çok severdi

yalnızlığımdı bu, hasretinle yerildi
yenilmedi yine de beni senden çok sevdi
gidişine en çok o sevindi
gecikmedi, geldi geceye serildi
her zamanki gibi “arsızca” söylendi
bekleme artık tedirgin, isteseydi dönerdi.

“sonbahar da, yalnızlık kapımda”