Taa ezelden kurgulanmış
Senfoni
Yalnızlığın hüznünü çalıyor yine
Hava buz gibi ağır
Üşümekte yüreğim
Nerdesin karanlığım?
Nerde kaldın bindallım?
Sevdiğim kokum, mavi gecem
Seni tekrar üstüme
Bir güzel giyebilsem
Tadını almışken damağım
Yaklaşmışken mutluluğun doruğuna
Gene takıldı ayağım
Bir başıma düştüm umutsuzluğuma
Hüzünlerim, sevinçten dört köşe
Halay çekiyorlar etrafımda
Pür neşe
Bir kez daha anladım ki
Ne onlar bensiz
Ne de ben, onlarsız
Bu dünyada asla…
...Asla yalnız yapamayız
25 Nisan 2006
Fatma CaglayanKayıt Tarihi : 1.5.2006 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne kapısını çalacak ne kapımı çalacak bir dost!!
Nede varıp kıvrılacağım bir gönül.. Sizde güzel anlatmışsınız yalnızlığı Allah kimseleri yalnız bırakmasın emeğinizi ve şiirinizi kutlarım dost
ilhamınız bol olsun esen kalın selam ve saygılar
içimde ki beni anlatan derin bir havası var oyuzden sayfadan ve bu şiirden kopmak çok zor oluyor ablam...
Yaklaşmışken mutluluğun doruğuna
Gene takıldı ayağım
Bir başıma düştüm umutsuzluğuma
Hüzünlerim, sevinçten dört köşe
Halay çekiyorlar etrafımda, pür neşe…
Bir kez daha anladım ki
Ne onlar bensiz
Ne de ben, onlarsız
Bu dünyada asla… Asla yalnız yapamayız…
hüzün ve biz bir bütünüz ne onlar bizsiz ne biz onlarsız olamayız ablam...belli birşey bu...yalnızlığa hitabep yazısıydı...gönlüne sağlık...
Halay çekiyorlar etrafımda, pür neşe…
Bir kez daha anladım ki
Ne onlar bensiz
Ne de ben, onlarsız
Bu dünyada asla… Asla yalnız yapamayız…
Fatma kardeşim yüreğine sağlık
sevgi ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (24)