Cİçimi kavurur.,yapraklarımı kurutur,meyvelerimi çürütür:
Yalnızlığım...
Nice dostumu yitirdim, nicelerinden ayrıldım ama senden?
Belki de en vefalı dost sendin
Can yoldaşım dediğim hain çıktı ama
Sen bana ihanet etmedin
Bunca yıldan sonra
Geceler geceleri kovalarken
Gökten her gün bir yıldız daha eksilirken
Ay dünyaya küsüp de yerini güneşe bırakırken
Sen yine yanımdasın
Hala ilk günkü kadar vefalısın
Bu yüzdendir ki ben kendimi yalnız hissetmiyorum
Çünkü yalnızlık en iyi dostum ,can yoldaşım biliyorum.
7 Aralık 1999
Serkan YenalKayıt Tarihi : 5.6.2001 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!