Bir ufka vardım…
Sonunda kendime vardım
Dedim ki gafil gezdim avlandım
Döndüm kendi bileğimi yakaladım.
Bir ufka vardım…
Sonunda güneşi yakaladım
Nasıl kalabalık çok şaşırdım
Zor oldu ama yalnızlığı yakaladım.
Bir ufka vardım…
Ne bir ağaç aradım
Ne de bir taşa yaslandım
Dönüp kendi sırtıma yaslandım.
Bir ufka vardım…
Yalnızlığı yakaladım
Yalnızlık çok kalabalık anladım
Ayrılmamak üzere yalnızlığa sarıldım.
Bir ufka vardım…
Cihanı tepeden seyre daldım
Hayıflandım gafilliğime yandım
Geç kalmışım yalnızlığa sarılıp ağladım.
Kayıt Tarihi : 20.6.2024 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!