Yalnızlığı sevdim/ ki

Ah be gönül ne diyeyim ki;
Sözler yine dizildi boğazıma
Şurama çöktü tüm hatırama
Dosta, sevgiye, saygıya, aşka…

Cancağızım yandı sönmüyor ki;
Kaybedildiği sanılan savaşlardan
El verip boğazı sıkanlardan
Sırtına hançeri saplayanlardan…

Dilime kilit vuran sevgi var ki;
Sözü savurma yoksa kölelik ebedi
Nereye saklasam baki merhameti
Susayım ruhum ödemesin bedeli..

Birikti içimde öylece kusamam ki..
Gönül kırma sahiplik rabbimindi
Lafı dinleyen bildiğin sevgisizdi
Saygıyı harcayıp boş gezendi…

Sevgiden, saygıdan, aşktan, merhametten,
..vefadan, tebessümden, ACİZDİ..

insanlıktan borç veren fakirleşmez ki;
Gör; Sarılandır gönüle ebedi
Duy; Muhabbete erenlerdendi
Bil; Sonra da hep gidendi…

Yanlışları görünce yalnızlığı beyendi ki..
Kustum içimdekileri…merhametimi
daha ne kadar koruyabilirim ki..
Yanlışları gördükçe yalnızlığı sevdim ki..