Yalnızlığı Özlüyorum

Zaman karanlık,gecelerim ise sessiz.Yarasaların kanat seslerini duyuyorum.İsmini bilmediğim

o böcek;kulağımı yırtıyor masa altından.Gözlerim yarım belim ortası sanki sol yanıma doğru...Acı.Yalnız

olmama rağmen yalnızlığı özlüyorum.Çevremde insan sesleri hep bir koşuşturmaca!Marketçi amca kapı

önünde bir sigarasını daha yaktı az önce.Işığım yanım sönüyor oda karanlığa bürünmek üzere...

Parmak uçlarımda tarifsiz bir acı,aklımda geçmişim ve yazmak istediklerim.Tarifsizliği yaşıyorum.Mide

bulantım da artıyor gün geçtikçe dünyaya karşı.Yalnız olmama rağmen yalnızlığı özlüyorum.Dizlerim

acımıyor artık büyüdüm sanırım.Hasta olduğumda başımda annem yok;bak yine geldi özlemim,yalnız

olmama rağmen yalnızlığı özlüyorum