Sokaklar dururdu kimsesizlerin önünde,kimsesizliği öğrenirdi sokaklar
Sokaklar durdursun insandaki azgın benliği,tüm benlikler sessizce gezinir sokaklarda
Sonsuzluk dönencesi çeksin artık ellerini insanlardan,insanlar neden neşesiz sonlara dönüktü ?
Sonrasız sokaklar sıcacık kaldırımlarında insanların birleşmesi içinde bir umuttu
Sofiyane fikirlerle batına daldı insanlar,insanlık niye insanlığı unuttu ?
Yalnızlığı öğrenen kedi bakıyor kalabalıkların içindeki yalnızlığa ezgin sokaklarda
Yalnızlığı öğrenen kedi kalabalıkların içinde ağladı yalnızlığına bezgin duraklarda
Yalnızca, yalnızlıklar mı artardı geceleri,geceler mi arttırırdı yalnızlığı ?
Yalnızlığı öğrenen kedi anladı kimsesizliğini metruk hayallerde
Yalnızlıklar da yanardı hayat silsilesinin içinde hayaller de
Kayıt Tarihi : 5.9.2017 15:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erçağ Akarca](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/05/yalnizligi-ogrenen-kedi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!