Yalnızlığı devrim kokardı, saftı.
Duygularını kalbinde saklardı.
Denizin anaforlarından hoşlanmazdı.
Yürüyüşü heybetli bir dağın hareket etmesiydi.
Kendisine ‘’kitap adam’’ derlerdi.
Bir kimsesiz simaydı.
Acıyı anlamazdı.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
