Yalnızlığı Yakaladım Şiiri - Adnan Deniz

Yalnızlığın resmini çizdim bu gece,yalnızlığı temsil ettirdim bütün odalarınin sesizliğine.Bütün eşyaların gölgelerini,çocukluk korkularımla büyüttüm.
Bir eksiklik barınıyordu yüreğimin en ücra köşesi,gözlerim kan çanağıydı,gözlerimin altına uykusuzluğun belirtisini çizdim.
Her gün, her şeyi sen varmışsın gibi düzenledim.Hep seni taklit ettim bütün işlerimde.Merak etme her şey koyduğun gibi,her şeyi yerli yerine koydum.Bildigin gibi her şey yerli yerinde.
Giyisilerin aynı yerinde duruyor elbise dolabında,her yeri senin gibi temizledim,Mutfakta pırıl pırıl kap kacak,iplerde asılı giyisilerim.Her şey tertemiz senin gibi,Pırıl pırıl ortalık, ben bu gece senin gibiyim.
Bu gece yalnızlığın resmini çizdim gözyaşlarımla,duygularım coşkun seller gibi çarpıp,çarpıp vurdu geldi duvarlara.Canlandı bütün hatıralarım,gözlerimin önünden
geçit yaptı bitmeyen o güzel anılarım.
Bu gece sığındım yıldızlara,hep gökyüzüne baktım.Ne kadar çoktular göklerde,ne kadar yalnız olduğumu bir kez daha anladım.
Bu gece gezdim bütün odalarımızı,senden kalan gül kokularını kokladım.Bu gece sen yoktun,ben sensiz bir mekanda yalnızlığı yakaldım.