Yalnızlığı büyüten gecedir
İçine sığınma boşuna ben bilirim
Kaçak yağmurlar, yıldız kayması, yerli yersiz boşluklar
En olmadık yerinde gelir.
Ismarlanmış bir hayat yaşıyorsan üstelik
Korkuların umutlarına zorbaysa
Karanlığa kuşanmalısın yalın yürek
Karanlık yalnızlığın en sinsi halidir…
Yalnızlığı büyüten gecedir
Boş bir oda
Soğuk bir yatak
Tozlu komedin yalnızlığı büyütmez
Aksine yalnızlığı bile unuttur zamana
Yalnızlığı büyüten gecedir
İçine sığınma boşuna en eski sevgililer bile bilir
Kuytulara düşen düşler
Sevgiden geçmeyen yabanıl sevişmeler
Yine yalnızlığına götürür sil baştan, anlamazsın bile
Yalnızlık ise kapkaranlık bir kimsesizliğe
Yani çırılçıplak bir gerçeğe aynı geceye
Ve topu topu elinde kalan
Boş bir oda
Soğuk bir yatak
Ve tozlu komedindir
(Boş bir oda mülteci kampı gibidir
Yalnızlıktan doğan milyonlarca acıyı saklar…
Soğuk bir yatak terk etilmiş bir şehir gibidir
Gidenlerin yasını tutar hep bir sadık sakin bekler
Tozlu komedin son durak yeridir yalnızlığın
Yıpranmış bir resim ve birkaç mektup vardır elinde
Ve bir de bir silah
Yalnızlığı bile unutturan zamana…)
Yalnızlığa büyüten gecedir
Boş bir oda
Soğuk bir yatak
Tozlu komedin yalnızlığı büyütmez
Yalnızlığı bile unutturur insana..
Kayıt Tarihi : 13.2.2011 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/13/yalnizligi-buyuten-gecedir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!