Yalnızlığı Anlamak Şiiri - Talip Kalkan

Sen yazardın benden kalanları
Sen şarkı söylerdin sabahın seherinde
Gönlündeki menekşeleri koklardım
Solardım…
Sesim, betim benzim buz tutardı
Susardım…
Sen gittin, gidişinde gidişti hani!
Gemiler gibi ağır ağır
Ve uzaklaştıkça küçülen
Uzaklaştıkça daha bir hasret ve özlem bırakan,
Özledikçe kendimi yitirdiğim
Karanlıklar içinde boğulduğum
Ve yabancı gözlerde küçüldüğüm
Bir gidişti
Şimdi susmak ve saatleri kollamak
Yalnızlığın en isli dumanından solumak
Uzandığımda yatağıma
Bir yanımı soğuk ve eksik yalnız ve yitik bulmak
Yalnızlığı adına kazımak
En gür ve en görkemli susuşum oldu…
Oyunlar oynardı çocuklar küçükken
Ben oynamadım, oynayamadım.
Bir hayaldi çocukken yüzüne dokunmak
Artık zor değil bana senden kalan
Yalnızlığı anlamak.