Yalnızlığa veda Şiiri - Çakır Reis

“””” YANLIZLIĞA VEDA””””

İnsan bazen haykırmak ister
İçindeki tüm birikmişliğe,
Nefesi kesilir sesi çıkmaz ya
Kimi zamanlar elini uzatmak ama
Dokunamazsın tek bir şeye, beklersin
Ama beklenen o gün gelmez aslında …..

Mevsimler hep kışı gösterir
Yazı düşlerken ve umut ederken
Umrunda olmaz hiç bir şey
Kimi zaman gözlerini kapatıp
Düşüncelere dalmak istersin ya
Maviye çalan deniz kıyısında ufku seyrederken
Yüksek kayalardan,
Gözlerinin önünden geçer bir bir tüm hayallerin işte …

Hüzünlerin dilin karşına
Acılarınla yüreğin yanarken
Birde bakmışsın o güneşi görmeden
Mahkûm olmuşsun karanlığa
Yalnızlığı tatmamışken ömründe
Bir hiçlikte kendini öylece …..

Her şeyden uzak durmak istersin
Karanlıkta savaşırsın kendinle
Hapsedilmiş tüm duygularını
Özgür bırakmak istersin
Ama yapamazsın iç sesinin yalnızlık olduğunu
Bir kez daha anlarsın işte
Yinede acıtmaz vurduğun kelepçeler kalbini ….

Bazı duygular vardır anlatılmayan
Anlatmak istersin beceremezsin
Artık yeter diyip gidesin gelir
Acılarını, kederlerini alırsın yanına
Gidebildiğin yere kadar gidersin;
Bütün düşüncelerini hislerini toprağa verirsin
Üzerine kürek kürek seni seviyorumlu sözler atarsın;
Yalnızlıktan kurtulmak için
Bir gün o güneşin doğmasını beklersin
Kendi içinde o aydınlık vurunca gözbebeklerinde
Yüzünde bir tebessümle
Artık yalnızlığına VEDA edersin ….

“ÇAKIR REİS ESERİDİR”