Yalnızlığa Sesleniş Şiiri - Emre Yaman 2

Yalnızlığım ve sen
Hiç ayrılmaz ölüm gibi durur
Bir uçurum kenarında garipliğim 
Ölse de duyulmaz çığlıkları
Çöl ortasında kalan ümitlerim
Rüzgâr gibi uçar karışır kumlara
Gerçi gitsem de kimse duymaz gidişimi
Soran olur mu o Zaman beni
Yoksa bilinmez türkülere mi karışır sevdalarımız
Sonra gelirsin dersinki niye böylesin 
Ne desem ki sana 
Yalnızlığım ve sen varken
Ne bileyim mutluluğu 
Hani onu bilen varsa 
Bize tarif etsin 
Gerçi gülmek sevmek ve sevilmek
Bunlar bana üç beden fazla gelir

Eeeee
Nerede kalmıştık
Diye sorsam cevap da yok 
Sen ve büyük yalnızlığım 
Olur cevaplar 
Belki umurunda olduğum bir dünya 
Ya vardır ya da yoktur
Sen de beni bırakır gidersin bilirim 
Elimde kalır intihar yalnızlıkları
Uçurum ve ben 
Ve olmayan hayatım...   
EMRE YAMAN...