duyuyorum
yorgunum
sensizliği yaşarken
yalnızlığa sarılıyorum
düşümde
üşüdüğümde
nereden bilesin
doyasıya ağlıyorum
gözbebeğimde ışıksın
gülüşümde özleminle
çile çekerken yüreğim yanar
derdimle yanıyorum
bir yelde sardın bedenime
nereden bilesin
sessizliğinde yaşarken
yalnızlığa sarılıyorum
20:00 10.11.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 11.11.2009 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!