Yalnızlığa Mahkum Ettin

Yalnızlığa mahkum ettin sen beni,
Eline ne geçti sorarım sana,
Canlarımdan uzak, bozuldu sağlığım
Hayatı zindan ettin, acımadın bana

Rahat edecek zamandı bu aralar,
Yüreğime açtın, derin yaralar.

Bir şey yokmuş gibi, davranıyorsun.
Sen hep nefsine hizmet ediyorsun

Hayat yemek içmek gezmek değildir
Kendini düşünen kimse insan değildir.

(12 Nisan 2004)

Vehbiye Yersel