Yalnızlığa Kürek Mahkûmu Değilim

Yalnızlığa kürek mahkûmu değilim
Fırtınalarımda sen varsın
Hırçınlaşan denizlerde
Kabaran dalgalar değil
Seni senle yaşayan
Vuruşlarda uçarken
Enginliğinde coşarken
Yüreğine çarpan
Haykırışlarla yanındayım
Semaya bakarken
Karışan maviliklerdeyim
Deniz ve sen
Bir de gökyüzü
Beni benden alan
Alıp da bir yerlere götüren
Gidip de gelemediğim
Süzgünlüklerde
Dinginliğimin değil
Hortumların habercisi
Yıkıp parçalayan
Ne varsa sürükleyen
Koparıp bakışlarındaki
Saf masumiyetini
Dizginleyemediğim
Feveranların açılımıdır
Düşünmek yok artık
Mahkûmiyetleri
Ben artık sana
Sonsuza dek mahkûmum
Yalnızlıkları süpürüp savuruyorum
Çünkü ben seninle yaşıyorum…

19.09.2007