Yalnızlığa Haykırmak Şiiri - Rıdvan Cankiç

İçimde biriktirdiklerime dur diyemedim.
Yıllarca, durmayıp da sanki bir asırmış gibi
Meydanda idam edilen
Masumum diye haykıran bir mahkûm gibi
Seni sevdiğimi dünyaya değil de
Sadece sana söylemiş
Kulağına fısıldamış olmanın pişmanlığı ile haykırdım.
Sen giderken sessiz akan gözyaşlarımı seslendirdim bugün.
Haykırdım, sesimin son bir günlük ömrü kalmış gibi.
Mutluluğumu içimden atıp;
Unutulmuşlar diyarına kusar gibi haykırdım.
Dünyadaki tüm acıların önüne geçme çabası ile haykırdım.
Yere eğildiğim ve bağırdım ıslak toprağa
Ona selam duran soğuk mermere,
Tepesinde bekleyen yaşlı ağaca haykırdım.
Cevap sessizlikti, yalnızlıktı.