Kanadı kırık kuşlar havalanıyor yüreğimden
Kıvrak bir dengesizliğe akan bu sessiz ellerden
İçimde biriken sensizliğe ödenen bedeldir ki bu
Gür bir ırmak gibi fışkırır yorgun bedenimden
Sen yokken gömdüm ruhumu toprağa
Sormalı ödül vermeden önce yalnızlığa
Yaşamı tutulamayan bir hıçkırık gibi kabul eden
Hiçbir kul ben gibi dayanmaz haksızlığa
Sağılacak umutlar öyleye izliyordu pencereden
Tükenişimi, filizlenen vaktinden önce hisseden
Yaşanılanlar nasıl sıralanacak bu ölünün ardından
Nasıl bitecek ömür ona dost olan kimseler bilmeden
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!