Güneş havanın karanlığını
Kendi başı boşluğuna bırakırken,
Yalnızlığa gidiyorum.
Rüzgar bütün korkuları getirmeyi,
Bıraktığı an.
Yalnızlığa gidiyorum.
Mevsimler mevsimleri kovalarken,
Yalnızlık yalnızlığımı kovalarken,
Yalnızlığa bir adım daha yaklaşıyorum.
Artık buralardan giderken,
Ben yalnız, yalnızlığıma gidiyorum.
Kendi yalnızlığıma,
Kendimi mahkum ediyorum.
Benim adım artık; yalnızlık.
Beni bulmak istiyorsanız eğer,
Yalnızlığa sorun.
Yolunuz düşerse oraya eğer
Beni orada yalnız bulabilirsiniz.
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Yurtsever](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/09/yalnizliga-gidiyorum.jpg)
Kavrulup gidiyorum
Serseri bir rüzgar gibi hep ganimet peşinde
Savrulup gidiyorum.' .... diye uzayan satırları başka anlam taşısa da Cahit Sıtkı Tarancı'nın 'Gidiyorum.' şiirini anımsattı 'gidiyorum' deyişiniz. Paylaşmak istedim.
Saygıyla,
Emine Ersin
TÜM YORUMLAR (2)