Bir şehri yavaş,yavaş yitirirken gözlerinde
Rafine acılardan damıtılır yalnızlıklar
Geçmişin kan boyalı koridorlarında...
Söyleyin...
Kanatır mı bir duvarı..tanıklıkları.
Ya da..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yalnızlığın, kalabalık içindeyken farkedemediklerimizi hissettiğimiz ve insanları olgunlaştıran bir yanı da var. Şiirinizi tam puanımla kutluyor Gülcemal Beye ve size sevgilerimi gönderiyorum.
yüreğine kalemine sağlık.selam ve dua ile.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta