Yalnızlığa dair "deneme" Şiiri - Mustafa ...

“Bana çok şey verdin ama ben sana misliyle karşılık veremedim. Zamanla kendimi kaybettiğim de oldu, seni kırdığım da. Ama hiç kötü niyetli olmadım. Sen bana ben de sana, birbirimize alıştık. Ah o gün, keşke hiç tanımasaydım onu. İlk defa aklıma düştü, belki de yüreğime. Ne bileyim, oldu işte. Senden uzaklaşmam için kabul ettiğimi düşünme ne olur. Sonunda baki kalacak bir gerçek varsa benim en iyi dostum olduğundur. Evet dostum, sana her zaman kapım açık olacak.” Böyle dedim düşlerimin klavuzuna. Düşlerimin klavuzu da dedi ki; “Yalnızlık senin ruhunda, hayata bakışında gizli. Unutma! Karşına çıkacak sakin kimselerin iç dünyalarında fırtınalar eser. Bir parça ihtiyat gerekirse, bunlardan uzak dur derim. Sakin tip; kendini, verdiği ince ayrıntılarda gizler. Bakışlarında gizemli bir yan varsa da, saflığı masumiyetine işaret eder. Çünkü bu gibilerin çekim gücü fazladır, cazibelerini sundukları anda onlardan kurtulmak zordur. Bunların iyi tarafları; ahde vefa göstermeleridir, yalan söylemezler, güvenilir insanlardır. Kötü tarafları ise, zor insanlardır, saplantılarının esiri olmuşlardır, hatta vehimle saldırgan dahi olabilirler. Bir de, kendinde önemli bir yetenek, farklı bir özellik olduğunu göstermek isteyen tipler vardır. Bunların da, alınganlık yapmamak şartıyla, kişiye fazla bir zararı olmaz. Ama yararı da olmaz, çoğu zaman önemli zaman kaybına yol açarlar.”

Düşüme girmene izin verdiğimden beri, arzu yüklü duygulara yelken açtığımı fark ettim. Sen, hayali bir yörüngenin merkezindeki mıknatısım; beni kendine çekip, peşin sıra sürükledin. Öyle ki, şimdi dudaklarım susamış, yangınını arıyor.