Kim bilir kaç şair yalnızlık şiirlerdi yazdı bir gece yarısı üşürken,
Kim bilir kaçı aynı yalnızlıktan muzdarip göçtü, kederli,
Baktık ki geriye yalnızca esen rüzgarla savrulan,
Bir tutam iğde yaprağı ve bir nefeslik toprak kokusu kaldı.
Yani yalnızlık aslında boş zaman işiymiş,
İstenirse tek başınayken dahi çift olunabilirmiş.
Yüreği ağzında bir çocuk
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Devamını Oku
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta