Yalnızlığa dair... Şiiri - Mehmet Tunçer

YANLIZLIĞA DAİR...
Sen,hiç boş yere aldatma kendini
Sen yanlızsın hemde yapa yanlız.
Zaman zaman kendi yalanlarına inanıp..
Kandırsanda kendini.
Çekilip mahremine için için ağlıyorsun.
Her aynaya baktığında..Bu benmiyim deyip şaşırıyorsun.
Her saçını tarayışında
Tarakta kalan her saçının teli deli ediyor seni..
Sen yavaş yavaş tükeniyorsun...

Sen,hiç boş yere aldatma kendini
Sen yanlızsın hemde yapa yanlız.
Başın ağrıdığında..
Ne sıcak bir el değiyor anlına
Nede nazını çekecek biri oluyor yanı başında..
......ve hatta
Bir bardak su ile bir aspirin bile verenin yokken odanda
Odanın duvarları üstüne üstüne gelince
Buz kesmiş yastığına sarılıp
Sinkafın bini bir para
Hıçkıra hıçkıra aglıyorsun...

Sen,hiç boş yere aldatma kendini
Sen yanlızsın hemde yapa yanlız.
Ne agız dolusu sinkaflar
Nede hıçkıra hıçkıra ağlamalar
Ben iyi bilirim gidermez yanlızlığı
Ne yapsan boşunadır çıkılmaz o girdaptan.
Bir kedinin miyavlamasına.
Bir köpeğin havlamasına.
Bir sivri sineğin vızıltısına.
....ve hatta
Bir hamam böceğinin odanın tam ortasından
Şöyle salına salına yürüyüpte gitmesine
Kimseler sevinmez senin kadar...
Sana desemki;
Çek al kendini bu girdaptan
Dün dönmediyse..Bugün gelmez.
Yarın yarın deyip bekleme Onu boş yere
Yaşam dediğin neki,
SÖĞÜT KELEBEKLERİ 'inki gibi kısacık...
Hemen hemen şimdi,
Sil at hayatından YANLIZLIĞA DAİR ne varsa.