yüzüme değen yağmur damlaları,
gözlerimin kenarlarında oluşmuş yılların kırışıklıkları arasından geçerken;
yılların hüznünü de alıp gidiyordu.
öyle ki; havada oluşan sis, kara bulutlar gibi doluşan insanlar arasından geçip; duvarlara,ağaçlara çarpıyor;
her çarptığı yerden aldığı hüznü yine bana getiriyordu...
tüm bunlar olurken O'nu gördüğü ilk anı anımsadı.
yağmurla birlikte sokakları dolduran gazete parçalarından,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta