Yalnızlığa bakan pencere
Her sabah penceremi açıyorum,
Yokluğunun en ayaz haline...
Suskunlukla dövüyorum kelimeleri,
Konuşamıyorum ..
Yalnızlık sürüyorum bir dilim ekmeğe,
Demli bir çaya küsüyor, yine şeker...
Beyaz bir hayat gibi,
Katran karası çayın içinde
Kayboluyor umutlar...
/ Caner Aydın
Kayıt Tarihi : 25.8.2018 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sabahın 5'inde terkedildim.Ve her sabah geri dönmesini umut ettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!