Bir adam yalnızlığa alıştıysa
Evliya gelse fayda etmez
Gök yarılsa yer yerinden oynasa
Bir aymazlık üzerine çöktü ya
Ne yapıp etsen, olanı fark etmez.
Bir adam yalnızlığa alıştıysa
Mahpusa da alışmış demektir
Boncuktan kuş, kibritten ev yapmayı
Çakmak üzerine kin ve nefret yazmayı
İntikamın kuralını da öğrenmiş demektir.
Bir adam yalnızlığa alıştıysa
Ranza üzerinde hayal kurar
Aynada gözlerinin içine dalarak
Bir başka adamın hayalini kurarak
Hiç yok olmayacağını sanır.
Bir adam yalnızlığa alıştıysa
Başkalarından medet ummayacaksa
Kalbini tek tabanca taşıyacaksa
Bir baba şefkati duyacaksa
Vurun beni dostlar bu yaşadığımız hayatsa!
Kayıt Tarihi : 25.5.2018 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yabancı Gibi Yaşamak - Adam Olmak" Bölümünden Biz kendimize öyle bir hayat noktası belirlemişiz ki; ne ölebiliyoruz ne de tat alabliyoruz hayattan. İnce bir çizgi üzerinde duruyoruz, bir ucu avucumuzda bir ucu Tanrı'da olan.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!