Yalnızlığa Şiiri - Hüseyin Kocaispir

Gitti sevdalarım ah birer birer
Yazılmış kaderim hep yalnızlığa
Bitti hülyalarım ah birer birer
Çizilmiş kaderim hep yalnızlığa

Allısı morlusu bahtı karası
Esmeri beyazı gönül yarası
Terkedip gittiler sefa arası
Dizilmiş kaderim hep yalnızlığa

Düştüm Mecnun gibi çöllerde düşe
Tutuldum Şirin'in dağında kışa
Zöhre'ye erdim de atıldım dışa
Düzülmüş kaderim hep yalnızlığa

Talihin kuşları kondu dağlara
Baykuşlar konmuştu bizim bağlara
Takıldı ümidim yine ağlara
Kazılmış kaderim hep yalnızlığa

Yetmez mi çektiğim bunca çileler
Kaç kere söyledim etme hileler
Hacı'msa ağlattı böyle bileler
Çözülmüş kaderim hep yalnızlığa