Yalnızlık, saflık mintanını açıpta
göğsündeki yaprakları sunarken
dertli bir ruhun dimağına,
saklı dünyalarda
bir cevher yansıyor tuzsuzluğudur
Yalnızlık, kovalanmaktır
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta