Ey insanların yüce yöneticisi
Daha ne zaman karşılık bulacak sevgim?
Ne zaman yalnızlığını benden alıp
Gecelerine kendin hükmedeceksin?
Bu ıssız ve soğuk dünyanda sevgiyi
Söyle daha ne kadar bekleyeceğim?
Şu şöylece bilmeli ki:
Ben artık yoklarda yorgun biriyim
Ve bu yükün altından kalkamam, ezilirim.
Ben acıyım, ben ayrılığım
Ben uçsuz bucaksız bir çölde
Sevgiye susamış bir yalnızlık ağacıyım.
Ben peri masallarının
Otuzdokuz kapısı açık saraylarında
Bir gizem olan kırkıncı kapıyım
Kırkıncı kapının arkasında yapayalnızım
Yalnızların tanrısıyım
05.09.1967 Serban
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan
Kayıt Tarihi : 15.7.2006 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!