Yalnızlar Sokağı Şiiri - Erdal İşleyen

Yalnızlar sokağının çıkmazındayım
kurtar beni çaresizlikten
bekliyorum
senden önce yalnızlık nedir bilmezdim
yalnızlık çaresizlikmiş
şimdi anladım
Yalnızlar sokağının çıkmazımdayım
gel artık üşüyorum
birazdan lambalar sönecek
karanlıklar düşecek üstüme
ağlayacağım
belki bin yıldır seni bekliyorum
bin yıl önce bu sokakta ayrılmıştık
'bir gün' demiştin
'rüzgar sesimi getirirse sana
gelişimi beklemelisin'
rüzgar bir gün sesini
bir gün kokunu getirdi
sen gelmedin
yalnızlar sokağının çıkmazındayım
'sarhoş şarkılar yükseliyor köşebaşından'
bütün mektuplar avcumda kırış kırış
gel artık küşüyorum