Yalnızlar Sokağı Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Yine yalnızlar sokağının bir köşesindeyim
Yine yapayalnızım orada
Ne ilk ne de son gelişim
Ezberlemişim artık yerdeki taşları
Gölgesinde dinlendiğim ağacın yapraklarını
Yapayalnızlık bi melodi olsa
Kesin bestecisi ben olurdum
Yoksa neden bu sokağın sahibi gibi dolaşıp durayım
İsmini de benden almış gerçi
Yalnızlar sokağı...
Derin bir nefes bile çeksem
Burası benim sokağım
Gönlümün derinlernde bir yerlerde
Yapayalnız bir yerde
Saatlerin bile ne saniyesi var ne yelkovanı
Akrep bile bir başına
Zaman akmaz bu yüzden
Gece olmaz zaten yalnızlar sokağında
Gece olursa yıldızlar çıkar
Onlarca yıldız yan yana
Sonra bozulur yalnızlık
Öyle bir yer ki bu sokak
Her şey tek
Cebimdeki para
Havadaki bulut
Semadaki güneş
Bir garip ben
Burası yalnızlar sokağı
Burası benim sokağım